Τρίτη 5 Ιουνίου 2018

Χρήστος Λιάνγκος: «Η έλλειψη εμπειρίας και το οικονομικό κομμάτι αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες στην παρουσία των ομάδων της Ευρυτανίας στη Γ΄ Εθνική»

Μια συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης παραχώρησε στο Evrytania Sport o Χρήστος Λιάνγκος. Πρόκειται για τον γυμναστή του Βελουχίου την περασμένη σαιζόν, που βρήκε την ομάδα της Ευρυτανίας να αγωνίζεται για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής.
Ο κ. Λιάνγκος μας μιλά για την πορεία του ΑΠΟΚ στον 4ο Όμιλο, για την παρουσία του κόσμου, τη συνεργασία του με τη διοίκηση, τους ποδοσφαιριστές, τον προπονητή Γιάννη Φλωράκη και τον Γενικό Αρχηγό Δημήτρη Αθανασόπουλο.  Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε η ομάδα να πετύχει κάτι αξιόλογο αγωνιστικά  θεωρεί πως κερδήθηκαν κάποια άλλα πράγματα. Θεωρεί το οικονομικό κομμάτι και ότι η έλλειψη εμπειρίας αποτέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες στην προσπάθεια του συλλόγου απέναντι στους αντιπάλους του, που είναι πιο «δυνατοί» οικονομικά και πιο έμπειροι. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι το Βελούχι απαρτίζονταν επί το πλείστον από ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι εργάζονταν παράλληλα, ενώ υπήρξε και καθυστέρηση στον προγραμματισμό του συλλόγου.
Ήταν αρκετά τιμητικό το γεγονός για αυτόν η κλήση του να αναλάβει το πόστο του γυμναστή στην πρώτη ομάδα του νομού που έπαιξε στη Γ΄ Εθνική, όπως και η υπηρεσιακή ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας στο τελευταίο παιχνίδι απέναντι στο Δίστομο. Εκφράζει όμως  τη δυσαρέσκεια και το παράπονο του για τη διοίκηση, καθώς πέραν του ότι έμεινε απλήρωτος αναγκάστηκε να αφήσει επαγγελματικές δραστηριότητες, για να βοηθήσει το σύλλογο, προκαλώντας του σημαντική οικονομική ζημία. Χαρακτηρίζει ως «ξεφτίλα» αυτό το γεγονός, καθώς ουσιαστικά πλήρωσε αντί να πληρωθεί, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον σύλλογο.  Όσον αφορά την επόμενη αγωνιστική περίοδο δεν είναι στα βασικά του πλάνα να εργαστεί σε κάποια ομάδα και κύριο μέλημα του είναι να ξεκουραστεί. Αναφέρεται με τα καλύτερα λόγια για τα χρόνια που πέρασε στην Ποταμιά, η οποία θα εκπροσωπήσει τον νομό την νέα περίοδο στη Γ΄ Εθνική. Δεν θα έκλεινε την «πόρτα» σε μια εκ νέου μελλοντική συνεργασία.  Κλείνοντας ο νεαρός γυμναστής ευχαριστεί για τη συνεργασία τους ποδοσφαιριστές, με τους οποίους υπήρξε μια σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και εμπιστοσύνης, όπως και τον Γενικό Αρχηγό Δημήτρη Αθανασόπουλο.
Ο Χρήστος Λιάνγκος είναι γεννημένος στις 3 Αυγούστου του 1988. Είναι καθηγητής φυσικής αγωγής, απόφοιτος του ΤΕΦΑΑ Σερρών. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην Ευρυτανία με τον Αίολο και τον Αστέρα Αγίας Τριάδας, αλλά και στις Σέρρες με την ομάδα Εμμανουήλ Παππάς. Ωστόσο λόγω τραυματισμού «κρέμασε» αρκετά νέος τα παπούτσια του, συνεχίζοντας να προσφέρει από άλλο πόστο. Την φετινή περίοδο υπήρξε γυμναστής του ΑΠΟΚ στη Γ΄ Εθνική και άμεσος συνεργάτης του Γιάννη Φλωράκη, αναλαμβάνοντας και το πόστο του πρώτου προπονητή στο τελευταίο ματς. Τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια εργάστηκε με επιτυχία και στην Ποταμιά στο πλευρό του Δημήτρη Τσιγαρίδα, για τον οποίο «στάζει» μέλι.  Ως γυμναστής κατέκτησε το κύπελλο με τους Μεγαλοχωρίτες το 2016 και με το Βελούχι το 2018.

Αναλυτική όλη η συνέντευξη του Χρήστου Λιάνγκου: 

EvrytaniaSport: Κύριε Λιάνγκο η πορεία της ομάδας του Βελουχίου στη Γ΄ Εθνική δεν στέφθηκε με επιτυχία. Μιλήστε μας για αυτή.
Χρήστος Λιάνγκος: «Είναι γεγονός ότι η πορεία της ομάδας δεν στέφθηκε με επιτυχία, μάλλον με αποτυχία θα έλεγα. Νομίζω ότι από την αρχή έτσι και αλλιώς ήταν μια δύσκολη προσπάθεια. Σίγουρα στόχος ήταν η ομάδα αγωνιστικά τουλάχιστον να διεκδικήσει αν μπορεί ως ένα σημείο την παραμονή, που ήταν πολύ δύσκολο. Ένας από τους άλλους στόχους ήταν η ομάδα και οι παίχτες να πάρουνε εμπειρίες,  να κερδίσουμε κάποια πράγματα για τα επόμενα χρόνια και να δούμε πως μπορεί να ανταπεξέλθει μια Ευρυτανική ομάδα στη Γ΄ Εθνική, σε πολύ υψηλότερο επίπεδο. Η επιτυχία είναι όμως πάντα κάτι σχετικό, όπως και η αποτυχία. Η επιτυχία και η αποτυχία δεν κρίνονται πάντα στο αγωνιστικό κομμάτι. Το ότι δεν υπήρχαν καλά αποτελέσματα δεν σημαίνει ότι η ομάδα, οι παίχτες, οι προπονητές, διοίκηση δεν κέρδισαν κάποια άλλα πράγματα. Σίγουρα αγωνιστικά δεν στέφθηκε με επιτυχία.»

EvrytaniaSport: Ποιοι ήταν οι λόγοι κατά τη γνώμη σας που συντέλεσαν στο να μην έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Χρήστος Λιάνγκος: «Ένας πολύ βασικός λόγος σε κάθε ομάδα και όταν θες να ανέβεις ένα επίπεδο είναι το οικονομικό κομμάτι. Όταν μια ομάδα έχει αρκετούς πόρους και οικονομική άνεση μπορεί να βάλει κάποιο στόχο και να πει ότι μπορώ να πάρω τον τάδε παίχτη, τον τάδε προπονητή, να έχω τις τάδε συνθήκες. Εάν όμως δεν έχεις την οικονομική άνεση να το κάνεις αυτό συμβιβάζεσαι και βάζεις χαμηλότερους στόχους. Είναι πολύ δύσκολο ένας παίχτης με εμπειρία σε άλλες ομάδες της Γ΄ Εθνικής να έρθει σε μια ομάδα νεοφώτιστη της Ευρυτανίας, άπειρη και χωρίς ιστορία στη συγκεκριμένη κατηγορία. Αν σε μια ομάδα ζητήσει π.χ. 5 ευρώ στην ομάδα του Καρπενήσι θα ζητήσει 7 και 8 ευρώ, ακόμη και καλή να είναι η ομάδα. Είναι δύσκολο να έρθει, δεν σε ξέρουνε, είναι δύσκολες οι συνθήκες, παίζει πρώτη φορά. Συνεπώς πρέπει να έχεις περισσότερα λεφτά από τις άλλες ομάδες. Ένας δεύτερος βασικός λόγος ήταν η έλλειψη εμπειρίας που έχουνε οι Ευρυτανικές ομάδες σε πιο πάνω επίπεδο, αλλά και οι παίχτες και οι προπονητές, όλοι μας, το πώς να ανταπεξέλθουμε, το πώς να σκεφτούμε. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους, λες και ήμασταν όλοι για πρώτη φορά σε ομάδα. Ακόμη και εμπειρία να έχεις, όπως είχαν κάποια άτομα μέσα στην ομάδα είναι πολύ δύσκολο να μην γίνονται λάθη και να μειωθούν αυτά. Τα παιδιά που είχαν παίξει παλαιότερα ή Γ΄ Εθνική η Δ΄ Εθνική και είχαν 3-4 χρονιές στην πλάτη και στο βιογραφικό τους φαίνονταν η διαφορά σε σχέση με τα παιδιά που δεν είχαν τόσες πολλές εμπειρίες και ήταν πιο νεαροί. Παρότι και οι δυο κατηγορίες ποδοσφαιριστών προσπαθούσανε να δώσουν το 100% αυτοί που είχαν παραστάσεις μας βοήθησαν περισσότερο και τράβαγαν την ομάδα πιο πολύ, όπως οι: Μπακαλίδης, Σιάτρας, Κακκάβας, Κατσαδούρος και Ζαραβέλης. Φαίνονταν ότι είχαν εμπειρία και οι παραστάσεις τους βοηθούσαν να είναι καλύτεροι στον αγωνιστικό χώρο και να βοηθάνε και τα υπόλοιπα παιδιά, που ήταν πιο άπειρα. Ήταν πολύ σημαντικό ότι είχαμε μόλις 4-5 παίχτες με εμπειρία, ενώ οι άλλες ομάδες είχαν 10-12 και 15 και εμείς είχαμε 15 άπειρα παιδιά. Το οικονομικό κομμάτι και η απειρία που έχουμε στην Ευρυτανία ήταν οι δυο βασικοί λόγοι.»

EvrytaniaSport:Ο κόσμος στήριξε στην αρχή την ομάδα, όμως στην συνέχεια έφυγε από το γήπεδο. Γιατί συνέβη αυτό;
ΧρήστοςΛιάνγκος: «Ο κόσμος έδειξε πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στην αρχή. Όταν κάτι πάει καλά, δείχνει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, το έχουμε αυτό σαν Έλληνες, ενθουσιαζόμαστε, παθιαζόμαστε. Όταν όμως γίνεται το αντίθετο απογοητευόμαστε και απομακρυνόμαστε πιο γρήγορα, είμαστε των άκρων ως λαός. Στον πρώτο αγώνα με τον Ολυμπιακό Βόλου ήταν απίστευτα. Μόλις τελείωσε και καταλάβαμε ότι είχαμε κερδίσει έναν τέτοιο αντίπαλο ξέραμε ότι το θέμα είναι να ζήσεις τις στιγμές, όταν πρέπει να τις ζεις. Πρέπει να καταλάβεις εκείνη τη στιγμή τι κάνεις, να το απολαμβάνεις. Προσωπικά ήξερα ότι ακόμη και να σωθούμε ότι η νίκη αυτή μετά την παραμονή θα ήταν το πιο σημαντικό της χρονιάς, θα μας έμενε. Ήταν πολύ σημαντική η βοήθεια του κόσμου σε αυτό το ματς, το περίμενε πως και πως, πήραμε το ματς, ήταν μια μεγάλη νίκη, ασχέτως πως θα πηγαίναμε μετά είτε καλύτερα είτε όχι. Ήταν μια τεράστια νίκη. Ύστερα είχαμε άλλα δυο εντός, μπορούσαμε να πάρουμε κάτι ακόμη. Ο κόσμος μας περίμενε, μας στήριξε όσο μπορούσε τον πρώτο μήνα, ήταν αρκετά κοντά στην ομάδα. Μόλις άρχισαν να έρχονται τα κακά αποτελέσματα λογικό να αρχίσει να απομακρύνεται.»

EvrytaniaSport:Πάμε στο δικό σας κομμάτι. Πως βιώσατε τη δικιά σας πρώτη παρουσία στη Γ΄ Εθνική;
Χρήστος Λιάνγκος: «Η αλήθεια είναι ότι όταν μου έκανε πρόταση η ομάδα, ενώ είχα αποχωρήσει από την Ποταμιά ήταν αρκετά τιμητικό, όταν σε καλεί η πρώτη ομάδα της Ευρυτανίας που θα παίξει στη Γ΄ Εθνική να έρθεις να βοηθήσεις. Προσπαθήσαμε όλη την χρονιά και εγώ από την πλευρά μου, έδινα το 100% να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος να μπορέσω να βοηθήσω τα παιδιά και να περάσουμε αυτά που θέλαμε να περάσουμε, ώστε να μπορούμε να είμαστε αντάξιοι του επιπέδου και των συνθηκών. Νομίζω ότι μέχρι τον πρώτο γύρο παρόλο που η ομάδα ουσιαστικά είχε πέσει προσπαθούσαμε να κάνουμε καλή δουλειά. Είχαμε όρεξη και εμείς και όλα τα παιδιά, είχαμε κίνητρο και δουλεύαμε τους πρώτους τρεις μήνες σε ένα καλό επίπεδο. Στο δεύτερο μισό της σαιζόν και αφού είχαν αποχωρήσει κάποιοι παίχτες και είχαμε μείνει πολύ λίγοι στο τέλος ήταν λογικό το κίνητρο και η όρεξη που είχαν και τα παιδιά στις προπονήσεις και εμείς σαν τεχνικό επιτελείο να είναι μειωμένο. Εάν είχαμε καλύτερα αποτελέσματα στον πρώτο γύρο και είχαμε άλλους 6-7 βαθμούς ίσως στον δεύτερο γύρο να το παλεύαμε ως ένα σημείο να έχουμε μια πιο αξιοπρεπή εικόνα και να έχουμε όρεξη και κίνητρο να δουλεύουμε ως το τέλος, όπως δουλεύαμε μέχρι τα Χριστούγεννα.»

EvrytaniaSport: Στο τελευταίο ματς με τον Αμβρυσσέα Διστόμου κληθήκατε να είστε και πρώτος προπονητής, πως ήταν αυτή η εμπειρία;
Χρήστος Λιάνγκος: «Στο τελευταίο ματς κλήθηκα βάσει συνθηκών να είμαι πρώτος προπονητής. Προσωπικά για εμένα εννοείται πως ήταν μια τιμητική κλήση, μαζί με τον Δημήτρη Αθανασόπουλο  να καθοδηγούμε την ομάδα. Ήταν μια σημαντική στιγμή, ασχέτως αν ήταν τελευταίος αγώνας. Μαζί με 13 παιδιά και εγώ και ο Δημήτρης που ήμασταν στην αποστολή προσπαθήσαμε όσο μας επέτρεψαν οι συνθήκες  να παλέψουμε με απίστευτη αξιοπρέπεια και περηφάνια και δεν αξίζαμε να χάσουμε το ματς. Μέχρι το 70΄-75΄ που μας επέτρεπαν οι συνθήκες να παίξουμε τα παιδιά ήταν κύριοι. Από εκεί και πέρα το ματς κερδήθηκε από τον Αμβρυσσέα, για να μείνει στην κατηγορία.»

EvrytaniaSport: Η ομάδα σε τι επίπεδο φυσικής κατάστασης βρισκόταν από τη στιγμή που αναλάβατε το πόστο του γυμναστή έως το τέλος της περιόδου:
ΧρήστοςΛιάνγκος: «Ανέλαβα την ομάδα 23 Αυγούστου και μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν γίνει αρκετές προπονήσεις, τουλάχιστον 22-25 με τον προπονητή τον κ. Φλωράκη. Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων ανέλαβα στις 23/8 σε συνεργασία με τον προπονητή. Η ομάδα ήταν σχετικά σε ένα καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης, το καλό ήταν ότι είχε προγραμματιστεί το πρωτάθλημα να αρχίσει 17 Σεπτεμβρίου, όμως μετατέθηκε για τις 1 Οκτωβρίου και ενώ ήταν σχετικά πιεσμένος ο χρόνος από τότε που ανέλαβα, είχαμε χρόνο να βελτιώσουμε και να φτάσουμε στο τελικό στάδιο, είχαμε δυο βδομάδες παραπάνω. Και καλή να μην ήταν η φυσική κατάσταση μπορούσαμε να τη βελτιώσουμε. Νομίζω ότι μέχρι τα Χριστούγεννα που ήταν σχεδόν πλήρης ομάδα είχε μια σχετικά καλή φυσική κατάσταση. Να τονίσω ότι σαν νομός και σαν ομάδα, η οποία στηρίζεται σε ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές είχαμε περίπου το 50-60% με ερασιτέχνες και το 30-40% ήταν λίγο πιο επαγγελματίες, που ασχολούνταν μόνο με το ποδόσφαιρο. Όταν αυτοί οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, ενώ είναι καλοί και ισάξιοι με τους άλλους δουλεύουνε 8-10 ώρες και είναι σε ορθοστασία είναι λογικό όταν έρθουν στην προπόνηση και το 100% να δώσουνε πάλι να μην είναι στο ίδιο επίπεδο με τα παιδιά που δεν δουλεύουνε και με τους ποδοσφαιριστές από άλλες ομάδες, που είναι επαγγελματίες. Από μόνο του αυτό είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα και μας πήγαινε πίσω στη φυσική κατάσταση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου τα παιδιά δεν προσπαθούσανε και δεν ήταν κύριοι στις υποχρεώσεις τους. Μετά τον Δεκέμβριο ήμασταν λιγότερα άτομα, είχε μειωθεί το κίνητρο. Αν εξαιρέσεις τον τελευταίο μήνα που τα παιδιά απείχαν από τις προπονήσεις νομίζω ότι προσπάθησαν όσο μπορούσανε να ακολουθήσουν την ομάδα μέχρι και ένα μήνα πριν το τέλος.»

EvrytaniaSport: Θέλουμε να σχολιάσετε τη συνεργασία σας με τα υπόλοιπα μέλη του τεχνικού τιμ(Προπονητής-Γενικός Αρχηγός) και τους ποδοσφαιριστές;
Χρήστος Λιάνγκος: «Τον προπονητή κ. Φλωράκη τον ήξερα από μικρός, από 12 ετών, τον είχα και εγώ προπονητή. Τον Δημήτρη Αθανασόπουλο τον γνώρισα φέτος, τον ήξερα κυρίως φυσιογνωμικά, δεν είχα γνωρίσει τις άνθρωπος είναι. Ο Μήτσος(Ενν. τον Αθανασόπουλο) το ξέρει και προσωπικά, θα ήθελα να του δώσω ένα μεγάλο μπράβο και σε αυτόν, γιατί προσπαθούσαμε όλη τη χρονιά. Ήταν στυλοβάτης στα αποδυτήρια, μπορεί να έλλειψε από τις 120 προπονήσεις, μόνο 2-3 μέρες. Ήταν από την αρχή έως το τέλος εκεί, ήταν κύριος και τραβούσε και αυτός το δικό του Γολγοθά και απέναντι στη διοίκηση. Ήταν κύριος απέναντι στα παιδιά και στα αποδυτήρια και σε όλους. Θα ήθελα να τον επικροτήσω.
Προσπαθήσαμε και οι τρεις, που ήμασταν το αγωνιστικό τρίπτυχο της ομάδας να συνεργαστούμε όσο πιο ειλικρινώς γίνεται και να τα πάμε όσο καλύτερα για το καλό της ομάδας. Τουλάχιστον μεταξύ μας υπήρξε μια σχετικά καλή συνεργασία, άλλες φορές πιο προσωπική, άλλες φορές πιο επαγγελματική σε ένα καλό βαθμό. Με τους ποδοσφαιριστές πάντα πρέπει να υπάρχει μια γραμμή από τους προπονητές, να είναι διακριτοί οι ρόλοι. Με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές που συνεργάστηκα, ήταν 25-27 περίπου και με αυτούς που έφυγαν λίγο νωρίτερα και με αυτούς που έμειναν ως το τέλος είχαμε μια ειλικρινής σχέση, προσπάθησα πάρα πολύ να τους βελτιώσω, ελπίζω να τα κατάφερα έστω και λίγο. Νομίζω ως άνθρωποι, αλλά και ως παιδιά ήταν αρκετά καλά και είχαμε μια αρκετά καλή σχέση και προσωπική και επαγγελματική.»

EvrytaniaSport: Η συνύπαρξη σας με τη διοίκηση πως ήταν; Πιστεύετε έγιναν λάθη;
Χρήστος Λιάνγκος: «Σίγουρα έγιναν πολλά λάθη από όλη την ομάδα, όχι μόνο από τη διοίκηση. Η έλλειψη εμπειρίας φαινόταν από τις πρώτες κινήσεις, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν υπήρχε καλή διάθεση και όρεξη. Στην αρχή υπήρχαν πολλά άτομα που ήθελαν να βοηθήσουν τον ΑΠΟΚ είτε οικονομικά είτε έμμεσα, στη συνέχεια και ειδικά μετά τους πρώτους δυο μήνες βοηθούσαν ουσιαστικά δυο άτομα οικονομικά. Αυτό ήταν ένα τεράστιο μείον και ενώ ξεκίνησαν πάρα πολλά άτομα στο τέλος κατέληξαν να βοηθάνε δυο, ένα άτομα ίσως και κανένα. Ξεκινήσαμε αργά την προετοιμασία, π.χ. όσον αφορά εμένα η ομάδα ξεκινούσε 3 Αυγούστου προετοιμασία και μου έγινε πρόταση δυο μέρες πριν, στις 1 Αυγούστου. Ήταν ένα δείγμα ότι ο χρόνος έτρεχε και η ομάδα τότε οργανωνόταν, ήταν ένα μείον σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες. Όταν μου έγινε η πρόταση δεν μπορούσα να είμαι από την αρχή της χρονιάς εδώ, διότι είχα κανονίσει μια επαγγελματική δραστηριότητα όλο τον Αύγουστο, εκτός Ευρυτανίας. Επειδή όμως ήθελα πάρα πολύ να είμαι στη Γ΄ Εθνική με την πρώτη Ευρυτανική ομάδα στην ιστορία σε συνεννόηση με τον επιχειρηματία και προς τιμήν του έφυγα μια εβδομάδα νωρίτερα, χάνοντας κάποια λεφτά από την εργασία μου, για να έρθω όσο το δυνατόν νωρίτερα, 22-23 Αυγούστου, για να είμαι κοντά στην ομάδα και να ξεκινήσω και εγώ να τη βοηθάω. Κατά τη διάρκεια της σαιζόν επίσης προσπαθούσα να ακολουθώ την ομάδα, να είμαι στρατιώτης της, αφήνοντας παράλληλα και άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες στο Καρπενήσι, χάνοντας το 1/3 του Αυγούστου που είχα κανονίσει με τον εργοδότη μου και εδώ πάλι 4-5 μήνες χάνοντας σημαντικό ποσό από δουλειά, καθώς έλειπα τις Κυριακές ή διάφορες μέρες της εβδομάδας. Προσπαθούσα να τα συνδυάσω και τα δυο, χωρίς να παρατάω ή να κάνω κακό στην ομάδα, δημιουργώντας ένα θέμα στην εργασία μου, οικονομικό για εμένα κυρίως, αλλά και πρακτικό για την επιχείρηση. Ευτυχώς είχα μια πολύ καλή σχέση με τον εργοδότη μου, ο οποίος έδειχνε τη μέγιστη κατανόηση, και τον ευχαριστώ ,γιατί κάποιος άλλος στη θέση του θα μου έλεγε να διαλέξω ή το ποδόσφαιρο ή τη δουλειά. Στο τέλος εκτός από το να χάσω ένα σημαντικό μέρος χρημάτων από τη δουλειά μου, μπορεί να ήταν και 1.000 ευρώ όλη την χρονιά ,αυτό που έμεινε ήταν ότι δεν πληρώθηκα από την ομάδα, έχασα όλα μου τα λεφτά, για την ακρίβεια πληρώθηκα το 1/10. Ξέρω ότι ακούγεται σαν ξεφτίλα, αλλά είναι σαν να πλήρωσα 1.000 ευρώ φέτος για να είμαι στην ομάδα του ΑΠΟΚ, στη Γ΄ Εθνική. Σε οποιαδήποτε ομάδα και να πήγαινα στον κόσμο τόση τρέλα να έχω με το ποδόσφαιρο, για να πληρώνω από την τσέπη μου, το θεωρώ ξεφτίλα, δεν θα το έκανα ποτέ, δεν ήταν στα σχέδια μου και ούτε θα το ξανακάνω ποτέ, να πληρώνω από την τσέπη μου, για να είμαι σε ομάδα Γ΄ Εθνικής και να τη βοηθάω. Όταν λέμε κάτι και συνεννοούμαστε 2 ή 3 άτομα υπάρχει μια εμπιστοσύνη μεταξύ μας και δεν λέμε σήμερα αυτό και αύριο το αλλάζουμε και κάνουμε πως δεν το είπαμε. Για αυτό δεν υπογράφουμε χαρτιά, δεν υπογράφουμε συμβόλαια σε ερασιτεχνικές κατηγορίες, γιατί ισχύει ο λόγος. Είναι τραγικό να συμβαίνει σε μια μικρή κοινωνία. Αυτό δεν γίνεται ποτέ εις βάρος του ενός και δεν τιμάει κανέναν από τους δυο. Από εκεί και πέρα καταλαβαίνετε πως ήταν η συνεργασία μας με τη διοίκηση.»

EvrytaniaSport:Ποια είναι τα επόμενα ποδοσφαιρικά σας πλάνα;
Χρήστος Λιάνγκος: «Σε καμία περίπτωση δεν θα συνεχίσω στον ΑΠΟΚ. Επειδή ήταν μια πάρα πολύ κουραστική χρονιά και ψυχολογικά και σωματικά το βασικό πράγμα που σκέφτομαι είναι να ξεκουραστώ αυτή τη στιγμή. Εάν θα είμαι κάπου την επόμενη περίοδο; Λογικά δεν θα είμαι κάπου. Μπορεί να φαίνεται και σε κάποιους αστείο ότι κουράστηκα, αλλά η πρώτη μου σκέψη είναι να μην είμαι κάπου.»

EvrytaniaSport: Κεφάλαιο Ποταμιά. Θέλουμε να μας μιλήστε για την παρουσία σας σε αυτή και τη συνεργασία σας με τον κ. Τσιγαρίδα.
Χρήστος Λιάνγκος: «Ήταν τέσσερα πολύ ωραία χρόνια. Πρέπει να ευχαριστήσω και μια φορά δημόσια τον Δημήτρη Τσιγαρίδα, αυτός με πήγε στην ομάδα ουσιαστικά, με πρότεινε και φυσικά τα παιδιά και το δέχτηκαν και με υποστήριξαν από την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία ημέρα. Ήταν μια επιτυχημένη εποχή, είχαμε και καλές στιγμές και κακές στιγμές. Νομίζω ότι κοιτάζοντας πίσω τον χρόνο σου μένει πίσω μια ωραία ανάμνηση και για τη συνεργασία μας με τον προπονητή Δημήτρη Τσιγαρίδα, γιατί σαν άνθρωπο είχαμε και έχουμε πάντα μια πάρα πολύ καλή σχέση, τον ήξερα, τον σεβόμουν και τον εκτιμούσα. Ήταν και είναι από τους πιο κοντινούς ανθρώπους στη ζωή μου, είχα μια πάρα πολύ καλή συνεργασία και επαγγελματικά. Πάντα υπήρχε μια σχέση ειλικρίνειας μεταξύ μας, πρώτα επειδή στηριζόταν στην ανθρώπινη βάση, στην εκτίμηση και στον σεβασμό που είχε ο ένας με τον άλλον και μετά στο επαγγελματικό κομμάτι. Ότι κάναμε ήταν πάντα μετά από ώριμη σκέψη και αποφάσεις και των δυο, φυσικά πάντοτε με την καθοδήγηση τη δική του και μετά με τη δικιά μου βοήθεια.»

EvrytaniaSport:Τι συμβουλές θα δίνατε στην Ποταμιά για το νέο πρωτάθλημα; Θα ήσασταν ανοιχτός στο ενδεχόμενο επιστροφής;
Χρήστος Λιάνγκος: «Για οποιαδήποτε ομάδα που θα αγωνιστεί στη Γ΄ Εθνική της Ευρυτανίας θα πρέπει να υπάρχει όρεξη, κίνητρο, φιλοδοξίες. Θα τους έλεγαν απολαύσουν τη χρονιά, να οργανωθούν και να κάνουν έναν καλό προγραμματισμό, κάτι που τόσα χρόνια νομίζω το πετυχαίνουν. Το οικονομικό όπως είπα και πιο πριν θα είναι ένα βασικό στοιχείο, το οποίο θα πρέπει να έχουν ετοιμάσει, για να μη βρεθούν προ εκπλήξεων και να είναι σωστοί (όπως ήταν και τον καιρό που ήμουν κι εγώ στην ομάδα),και απέναντι στους εργαζόμενους της και απέναντι στους συνεργάτες της. Αυτό είναι ένα πολύ βασικό κεφάλαιο. Αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά θα πρέπει να είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν το δεύτερο πλάνο στη ψυχολογία τους κυρίως και στην αυτοπεποίθηση τους, να μη διαλυθεί η ομάδα, να παραμείνει το ίδιο, όπως είναι τόσα χρόνια, να είναι πρώτα παρέα και μετά ομάδα. Να μη χαλάσουν και την ομάδα και τις προσωπικές τους σχέσεις, που είναι αρκετά καλές μεταξύ τους. Για το εάν θα μου γίνει πρόταση να επιστρέψω ποτέ δεν λέω ποτέ. Όταν έφυγα από την ομάδα, έφυγα για προσωπικούς μου λόγους. Με χαροποίει ιδιαίτερα ότι γενικά με τα παιδιά είχαμε πολύ καλές σχέσεις και τα χρόνια της συνεργασίας και μετά, τον επόμενο χρόνο που ήμουν σε άλλη ομάδα. Ήταν ένα πολύ θετικό σημάδι, ότι είχε μείνει και είχε γίνει κάτι καλό. Η πρώτη μου σκέψη φέτος θα ήταν να ξεκουραστώ, αλλά σίγουρα θα το συζητούσα, εάν έρχονταν η πρόταση. Δεν θα έκλεινα την πόρτα, ειδικά στην Ποταμιά.»

EvrytaniaSport: Κλείνοντας να σας ευχαριστήσουμε πολύ και προσθέστε ο,τι επιθυμείτε.
Χρήστος Λιάνγκος: «Ευχαριστώ  πολύ εσένα Δημήτρη και το Evrytania Sport που δίνω για πρώτη φορά μια εφ΄ όλης τη ύλης συνέντευξη, να πω τις σκέψεις μου για τη χρονιά που πέρασε. Γενικά δεν είμαι του στυλ είτε καλό κάνουμε, είτε κακό κάνουμε να δίνω συνεντεύξεις, δεν είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές, αλλά οι ποδοσφαιριστές. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Δημήτρη Αθανασόπουλο για τη φετινή σαιζόν, για ότι προσπαθούσαμε να κάνουμε και τους ποδοσφαιριστές, που πιστεύω ότι έβλεπαν ότι προσπαθούσαμε να τους βοηθήσουμε και να δουλέψουμε όσο περισσότερα σωστά γίνεται. Μέσα από τη δουλειά μας έβλεπα και ένοιωθα σαν συναίσθημα, σαν ανταπόκριση ότι εκτιμούσαν ότι προσπαθούσαν να τους βοηθήσουμε και δουλεύαμε πάνω σε αυτό, να βελτιωθεί η ομάδα και να βελτιωθούν και αυτοί., το ένοιωθα, το έβλεπα στα μάτια τους, και θέλω να τους ευχαριστήσω, πολύ γι’αυτό. Μπορεί να μην ακούσαμε  ούτε ένα ευχαριστώ  από κανένα φέτος, αλλά πίστεψε με Δημήτρη, μεγαλύτερη ικανοποίηση και ευχαρίστηση από το να βλέπεις τα παιδιά που συνεργάζεσαι ότι σε εκτιμούν, δεν υπάρχει..»


Συνέντευξη: Δημήτρης Κολλημένος