Η συνέντευξη έχει ως εξής:
Η Δήμητρα Μπίκα μας έχει συνηθίσει σε πολύ καλές εμφανίσεις στους ορεινούς αγώνες της χώρας. Η δυναμική δρομέας έχει στο «κοντέρ» της χιλιάδες χιλιόμετρα σε μονοπάτια, καταβάσεις και «σάρες» και, μολονότι δεν θα τρέξει φέτος τον Olympus Marathon εξαιτίας ενός τραυματισμού, έχει πολλά να πει για τον δύσκολο αυτό αγώνα, αλλά και γενικότερα για το trail running. Μιλάει, λοιπόν, στο myathlete για το Μαραθώνιο του Ολύμπου και ξεδιπλώνει παράλληλα τον δυναμικό της χαρακτήρα και την αγάπη της για το ορεινό τρέξιμο. Εμείς, της ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση και σιδερένια επάνοδο στα μονοπάτια που τόσο αγαπάει.
Ποιος είναι – κατά τη γνώμη σου – ο πιο καθοριστικός παράγοντας που καθιστά το Μαραθώνιο Ολύμπου αγώνα – τοτέμ για το trail running στη χώρα μας;
Ο αγώνας αυτός είναι σαν μια μίνι speed up αποστολή! Ξεκινάς από την θάλασσα και καταλήγεις στην κορυφή. Φτάνεις στο ψηλότερο σημείο της Ελλάδας. Αυτό από μόνο του δημιουργεί κάποια check points που πρέπει να τα διαχειριστείς σωστά ώστε να φέρεις εις πέρας αυτή την αποστολή. Είναι ένα ωραίο παιχνίδι στρατηγικής!
Πότε έτρεξες τον αγώνα για πρώτη φορά; Ποιος ο καλύτερος χρόνος σου;
Έτρεξα στον Olympus Marathon για πρώτη φορά το 2016. Ο χρόνος που κατάφερα στην πρώτη μου προσπάθεια είναι 6:02.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ανάμνηση από τη συγκεκριμένη διαδρομή, όλες τις φορές που συμμετείχες;
Είναι τόσες οι εναλλαγές σε αυτόν τον αγώνα που δε μπορώ να ξεχωρίσω κάτι, πραγματικά. Ένα πράγμα που θυμάμαι όντως έντονα είναι το πόσο περίμενα να δω τους δικούς μου ανθρώπους στους κεντρικούς σταθμούς του αγώνα.
Τι θα συμβούλευες κάποιον που ετοιμάζεται να τρέξει στο συγκεκριμένο αγώνα για πρώτη φορά;
Σίγουρα θα τον προετοίμαζα για την δυσκολία του γιατί είναι αγώνας υπομονής και επιμονής.
Ποιος είναι ο απαραίτητος εξοπλισμός για έναν δρομέα στον αγώνα αυτό;
Ο απαραίτητος εξοπλισμός διαμορφώνεται πολλές φορές και από τις καιρικές συνθήκες. Στον συγκεκριμένο αγώνα ο απαραίτητος εξοπλισμός για μένα είναι υδροδοσία (2 φλασκιά),τροφοδοσία(τζελ και μπάρες), καπέλο(είτε στη βροχή είτε στον ήλιο) , αντιανεμικό και ξεκούραστα πόδια!
Έχεις να προτείνεις κάποιο διατροφικό tip για τους συμμετέχοντες;
Αυτό είναι κάτι που πρέπει ο καθένας είτε να το έχει δουλέψει με το εαυτό του και το στομάχι του φυσικά, είτε να έχει κάνει το εργομετρικό που θα του έχει δείξει την κατανάλωση του ώστε να ξέρει πόσο υδατάνθρακα θα κουβαλάει μαζί του. Σίγουρα πάντως θα έχει μπόλικο φαγητό η κατάσταση!
Φέτος, δεν θα τρέξεις εξαιτίας ενός τραυματισμού. Θα σου λείψει ο αγώνας αυτός; Πότε αναμένεται η επιστροφή σου στη δράση;
Φέτος ναι, δυστυχώς δεν θα τρέξω αλλά σίγουρα θα είμαι εκεί σε διάφορα σημεία της διαδρομής να παρακολουθώ την προσπάθεια φίλων που θα τρέξουν για πρώτη φορά και φίλων που θα τρέξουν κυνηγώντας μια καλύτερη μέρα από την προηγούμενη τους φορά. Πραγματικά, αυτό είναι πιο αγχωτικό από το να τρέχεις ο ίδιος.
Οι αγώνες μεγάλων αποστάσεων στο βουνό χαρακτηρίζονται από μεγάλη δυσκολία και καταπόνηση. Τι είναι αυτό που σε κάνει να επιστρέφεις και να αναζητάς τη δυσκολία αυτή;
Ισχύει. Παρόλα αυτά κάθε προσπάθεια είναι δύσκολη γιατί εμπεριέχει μέσα της ένα μικρό στόχο που θέλει ο καθένας να καταφέρει. Έτσι κάθε προσπάθεια έρχεται με μια γλύκα ή μια πικρία. Για μένα η πικρία είναι μια άλλη μορφή γλύκας οπότε με κάνει να επιστρέφω και να την αναζητώ ξανά!
Με την πίεση και την ταχύτητα που αναπτύσσεις στους αγώνες αυτούς, προλαβαίνεις να απολαύσεις το τοπίο και τη φυσική ομορφιά; Ποιος είναι για σένα ο πιο όμορφος αγώνας που διεξάγεται στην Ελλάδα και γιατί;
Αυτή είναι μια ερώτηση που την ακούω συχνά η αλήθεια είναι..Και αυτό γιατί πολλές φορές ταυτίζουμε την “απόλαυση της ομορφιάς” με το “βλέπω” και όχι με το “νιώθω”. Η φύση είναι τόσο έντονη και τόσο γεμάτη που και με κλειστά μάτια νιώθεις ότι βλέπεις.
Έχεις συμμετάσχει σε αγώνες στίβου ή δρόμου; Τι είναι αυτό που σε κάνει να προτιμάς το ορεινό τρέξιμο;
Όχι δεν έχω πάρει μέρος σε αγώνα στίβου ή δρόμου. Δεν με δελεάζει τόσο για να το κυνηγήσω ακόμα. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον συμβεί και αυτό. Απλά το βουνό μου δίνει άλλα συναισθήματα.
Ανηφόρες ή κατηφόρες; Τι προτιμάς και τι είναι σημαντικότερο για την κατάκτηση του στόχου σου σε έναν αγώνα;
Και τα δύο μου αρέσουν. Απλά η διαφορά κερδίζεται στην κατηφόρα. Στην ανηφόρα κερδίζεις λίγο. Η κατηφόρα έχει τεχνική που, αν την έχεις, τρέχεις και ξεκούραστα και γρήγορα. Έχω περιθώρια βελτίωσης και στα δύο, οπότε long way – good way!
