Απολαυστική και αναλυτική συνέντευξη εφόλης της ύλης παραχώρησε ο Γιάννης Πέτρου, ο οποίος κατέκτησε με την ομάδα του Βελουχίου 2315 το 6ο τουρνουά μπάσκετ Δήμου Καρπενησίου, έχοντας σημαντική συνεισφορά από τον πάγκο με τον άτυπο ρόλο του Προέδρου-προπονητή.
Μας αναφέρει καταρχάς πως «χτίστηκε» η φετινή τροπαιούχος ομάδα, που περιελάμβανε ένα εξαιρετικό ρόστερ ντόπιων και μη Ευρυτάνων παιχτών, οι οποίοι «έδεσαν» μεταξύ τους και ως φίλοι, όντας εκπληκτικοί χαρακτήρες όπως τονίζει. Αναλύει τον τελικό και την κατάκτηση του τροπαίου απέναντι στον πρώην κάτοχο του τίτλου Πρωτέα. Κάνει ιδιαίτερη μνεία στους παίχτες της ομάδας του, αλλά και σε αθλητές, που έχουν κοσμήσει και κοσμούν την παρουσία τους την διοργάνωση. Απαντά στην ερώτηση μας για το πώς βρέθηκε στο Βελούχι και σε καίρια θέματα που αφορούν την διοργάνωση, όπως η συμμετοχή των «ξένων» και το εθελοντικό πρότυπο, στο οποίο βασίζεται το τουρνουά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η άποψη του για το Ευρυτανικό ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ενώ η συνέντευξη και η γενικότερη τοποθέτηση του κ. Πέτρου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
Ο 40χρονος(Γεννημένος στις 20/1/1976) Γιάννης Πέτρου στην πρώτη παρουσία στο τουρνουά του Δήμου Καρπενησίου κατέκτησε τον τίτλο, όντας ο διαχειριστής του ρόστερ του Βελουχίου 2315. Έχει μια μακρά θητεία και προσφορά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα ως τερματοφύλακας της ΑΕΚ, της Μυρίκης, της Ποταμιάς, του Αιόλου, των Αγράφων και της Παλαιοκατούνας, στην οποία «κρέμασε» το 2012 τα γάντια του.
Αναλυτικά όλη η συνέντευξη:
Evrytania Sport: Κύριε Πέτρου να σας καλωσορίσουμε στην σελίδα μας και να σας συγχαρούμε για την κατάκτηση του τροπαίου. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την κατάκτηση του τροπαίου.
Γιάννης Πέτρου: «Να ξεκινήσουμε από την δημιουργία της ομάδας, γιατί σε σχέση με το περυσινό ρόστερ ήταν λίγο διαφορετική. Ήρθανε κάποια νέα παιδιά, όπως ο Παντελής Κωστής, ο Βασίλης Τσολάκης, ο Χρυσόστομος Λιάπης, ο Θοδωρής Κατσαρός, σε συνδυασμό με κάποιους έμπειρους όπως ο Χρήστος Κακαβάς, ο Γιάννης Καγκαράς, ο Γιάννης Πιστιόλης και θεωρώ ότι το Βελούχι είχε το πιο πλήρες ρόστερ, το οποίο μόνο τυχαία δεν έγινε. Είχαμε πάρα πολύ καλούς μικρούς, που είχαν και την εμπειρία, συμμετέχοντας στην Παρέα τα προηγούμενα χρόνια, συν τον Τσολάκη, που είναι εκπληκτικός. Όλα τα παιδιά είναι τρομεροί χαρακτήρες, πολύ καλά παιδιά, πειθαρχημένα, σοβαρά και πάρα πολύ καλοί αθλητές. Δεν τους λείπει το ταλέντο σε κανέναν και δόθηκε η ευκαιρία όλη αυτή η ομάδα μέσα από κάποια παιχνίδια συνεχόμενα να δεθεί και να κάνει ένα ωραίο αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με όλους αυτούς είχαμε και την προσθήκη 3 νέων «ξένων» συν τον Χρήστο Μπαρούχα, ο οποίος δεν θεωρείται «ξένος» για εμάς, είναι συμπαίχτης μας και φίλος. Όπως είπα όλα τα παιδιά είναι εξαιρετικοί χαρακτήρες, ντόπιοι-«ξένοι» όλοι μαζί. Βέβαια κάποιοι βγάλανε περισσότερο δυναμισμό, πράγμα που δεν είναι καινούργιο στο τουρνουά, πάντα συμβαίνει . Κάποιος είναι πιο δυναμικός, ανεβαίνουν οι σφυγμοί ,ανάβουν τα αίματα ,κανένας χαρακτήρας δεν είναι ίδιος. Παρόλα αυτά ήταν χαρά μου που συνεργάστηκα με όλα αυτά τα παιδιά και τιμή μου που γνώρισα νέους φίλους.»
Evrytania Sport: Πως βιώσατε τον μεγάλο τελικό με τον Πρωτέα και που πιστεύετε ότι κρίθηκε;
Γιάννης Πέτρου: «Πρώτον θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στην ομάδα του Πρωτέα. Να μην ξεχνάμε ότι την αξία του νικητή την κάνει η αξία του ηττημένου. Όσο πιο δυνατός είναι ο ηττημένος τόσο πιο μεγάλη αξία έχει η νίκη. Τα παιδιά του Πρωτέα ήταν έμπειρα, έχουν πάρει δυο φορές το τρόπαιο, οπότε εκ των πραγμάτων θα ήταν ένας δύσκολος τελικός. Βέβαια εμείς είχαμε την ποιότητα και την εμπειρία, που την ενίσχυσε η παρουσία των παιδιών( Χρήστος Μπαρούχας, Σπύρος Τσιρώνης, Αντώνης Δάρλας και Γρηγόρης Κουβέλης) συν την εμπειρία των ντόπιων δικών μας, που έχουνε συμμετάσχει σε τελικούς, όπως ο Κωνσταντίνος Λιάπης και ο Γιάννης Καγκαράς και έχουν πάρει και τουρνουά στο Μεγάλο Χωριό. Αυτό μας έδινε μια σιγουριά ότι θα μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε στον τελικό. Βέβαια στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν πάρα πολύ άστοχοι, κάναμε το χειρότερο επιθετικά πρώτο μας ημίχρονο σε όλο το τουρνουά, παρά την καλή μας άμυνα μην ξεχνάτε στο α’ μέρος δεχτήκαμε 27 πόντους και στο β΄ μέρος 26 και πετύχαμε αντίστοιχα 24 και 41 . Αυτό δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί, αλλάξαμε πράγματα, είπαμε να δοκιμάσουμε άλλους τρόπους και να προσπαθήσουμε να αντιπαρέλθουμε στην αστοχία που είχαμε στο πρώτο ημίχρονο. Και όντως τα καταφέραμε. Κάναμε ένα καλό δεύτερο ημίχρονο, που ήταν στα στάνταρ μας με αποτέλεσμα να κατακτήσουμε το τρόπαιο σχετικά εύκολα όσον αφορά το δεύτερο κομμάτι του παιχνιδιού. Βρήκαμε τον ρυθμό μας, να΄ναι καλά και η εμπειρία του Αντώνη Δάρλα με τους συνεχόμενους πόντους, η ηρεμία του Χρήστου Μπαρούχα, η αποτελεσματικότητα του Σπύρου Τσιρώνη και η καταπληκτική άμυνα του Γρηγόρη Κουβέλη. Όπως θα είδατε το μεγάλο ατού του Πρωτέα, τον Δήμο Σπυριδάκη, δεν τον μάρκαρε κανένας από αυτούς. Τον μαρκάρανε διαδοχικά ο Κακαβάς, ο Κωστής .Ο Λιάπης έπαιξε και αυτός πολύ καλή άμυνα. Πιστεύω ότι εκεί ήταν και το κλειδί της νίκης μας, το πάθος η αγωνιστικότητα και η θέληση να κατακτήσουν τα παιδία το τουρνουά.»
Evrytania Sport: Με ντόπιους αθλητές πιστεύετε ότι θα κερδίζατε τον τελικό;
Γιάννης Πέτρου: «Εμένα προσωπική μου γνώμη είναι ότι θα τον κερδίζαμε και ας υπήρχαν «ξένοι» σε άλλες ομάδες. Το πιστεύω μου είναι αυτό, ο καθένας έχει το δικό του πιστεύω. Εγώ θεωρώ ότι η ομάδα μας ήταν ικανή, άξια και υπερπλήρης και θα μπορούσε να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε αντίπαλο. Πίστεψα περισσότερο στην ομάδα όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό όχι σε κάποια νίκη, αλλά στην ήττα με την Παρέα την πρώτη αγωνιστική. Ήταν τόσο φανταστικό το συναίσθημα των παιδιών στα αποδυτήρια, είχαμε χάσει με 15 πόντους και ήταν λες και κερδίσανε. Εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε η ήττα, το έβλεπες στο βλέμμα τους το πιστεύανε ήταν δεδομένο ότι θα πάμε ψηλά. Σίγουρα χάσαμε εκείνο το παιχνίδι, είχαμε άγνωστο αντίπαλο με νέους παίχτες . Ήρθαν τρομεροί παίχτες, που είναι κρίμα που δεν συνεχίσανε μετά, πιστεύω ότι αν παίζαμε ξανά κάποια άλλη στιγμή το ματς θα ήταν διαφορετικό, είδαμε τον τρόπο του παιχνιδιού τους και θα το αντιμετωπίζαμε ανάλογα. Θεωρώ ότι μετά θα γινότανε ωραίοι αγώνες. Είχαμε την χαρά να έχουμε επίσης τον πρώτο παίχτη στα κοψίματα, τον Παντελή Κωστή. Είχαμε έναν παίχτη, που ήταν μέσα στους πρώτους σκόρερ και πρώτους τριποντέρ, τον π. Κωνσταντίνο Λιάπη. Ήμασταν η μοναδική ομάδα που σκόραραν όλοι οι παίχτες(12αδα) σε έναν αγώνα. Δώσαμε τον περισσότερο χρόνο σε περισσότερους παίχτες, είχαμε την καλύτερη επίθεση όλου του τουρνουά παρόλο που κληρωθήκαμε σε ένα δύσκολο όμιλο.»
Evrytania Sport: Εσείς πως αποφασίσατε να «εμπλακείτε» στην ομάδα του Βελουχίου;
Γιάννης Πέτρου: «Όπως ξεκινάνε όλες οι ομάδες στο τουρνουά, επειδή μιλάμε για ένα τουρνουά που έχει ψυχαγωγικό χαρακτήρα και έχει να κάνει με παρέες, όπως πολύ εύστοχα είναι το όνομα μιας ομάδας Παρέα θα πρέπει βασικά να ταιριάζουν οι χαρακτήρες πάνω σε μια ομάδα και να γίνονται από φίλους. Έτσι λοιπόν και εμένα μου ζητήθηκε από μια παρέα φίλων, να συμμετέχω με κάποιον τρόπο. Στην αρχή ειπώθηκε μεταξύ σοβαρού και αστείου να μετέχω στην ομάδα σαν Πρόεδρος η σαν προπονητής, εν πάση περιπτώσει σε ένα πόστο. Ξεκινώντας τα παιχνίδια λόγω του ότι ήμουν πολύ κοντά σε όλα τα παιδιά και προσπαθούσα να διαχειριστώ, δεν μιλάμε για προπονητή, μιλάμε για διαχειριστή ενός ρόστερ. Δεν κάνουμε προπονήσεις, δεν έχουμε συμμετοχές σε ένα πλήρες πρωτάθλημα, που υπάρχουν συστήματα και τα σχετικά που στο κάτω-κάτω δεν έχω τέτοιες γνώεις. Ο καθένας βγάζει το προσωπικό του ταλέντο. Στην ουσία πρέπει να κάνεις μια διαχείριση, όταν έχεις ένα τόσο πλήρες ρόστερ, για να μπορούν όσο το δυνατόν όλο τα παιδιά να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο συμμετοχή και μοιρασμένη. Δεν μιλάμε ούτε για τον καλύτερο, ούτε για τον χειρότερο, μιλάμε για παιδιά, που προσπαθούν να περάσουν ωραία και δεν έχει δικαίωμα κανείς να τους στερήσει αυτό το πράγμα. Άρα πρέπει να μοιράσουμε λίγο τον χρόνο συμμετοχής. Σε μια πλήρης ομάδας όπως εμείς αυτό το πράγμα ήταν δύσκολο.»
Evrytania Sport: Αυτή θα ήταν και η επόμενη ερώτηση μας. Πως καταφέρατε να διαχειριστείτε το ρόστερ της ομάδας;
Γιάννης Πέτρου: «Δεν θεωρώ ότι έγινε άψογα, γιατί όταν συμμετέχουν παιδιά επαγγελματίες και υπάρχει ένα πλήρες ρόστερ θα πρέπει να το διαχειριστείς με συγκεκριμένο τρόπο να βρεις τρόπο να τους παντρέψεις . Σίγουρα όσο προχωράνε τα παιχνίδια και φτάνεις στον ημιτελικό και στον τελικό πρέπει να πάρεις το αποτέλεσμα. Εκεί η διαχείριση πάει περίπατο. Πρέπει να πάρεις το αποτέλεσμα και κανένας δεν θέλει να φτάσει στον τελικό και να τον χάσει. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το ρόστερ μας ήταν διαμορφωμένο έτσι, ώστε με τον οποιοδήποτε συνθήκη να πάρει τον τελικό. Σίγουρα επίσης στην διαχείριση της ομάδας έχουνε άθελα μου αδικηθεί κάποια παιδιά, που θα μπορούσανε να προσφέρουν πολύ περισσότερο, όπως ο Γιάννης Πιστιόλης, ο οποίος είναι εξαιρετικό παιδί και πολύ καλός παίχτης με τρομερές ασίστ και κάνει πολλά πράγματα στο παρκέ και πάρα πολύ καλή άμυνα, ο Χρυσόστομος Λιάπης εξαιρετικός παίχτης και χαρακτήρας, θα μπορούσε να πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, όπως και όλα τα παιδία ειδικά στον τελικό ήθελα να πάρουν πιο πολύ χρόνο και οφείλω να ζητήσω μια συγνώμη σε όποιον άθελα μου αδίκησα . Κάποια πράγματα σου ξεφεύγουνε στον αγώνα, δεν είμαστε επαγγελματίες, αλλά θα ήθελα να το αναφέρω αυτό»
Evrytania Sport: Ο σχεδιασμός της ομάδας πως έγινε;
Γιάννης Πέτρου: «Ο σχεδιασμός της ομάδας βασίστηκε σε κάποια παιδιά που ήταν ήδη από πέρυσι στην ομάδα και σε κάποιους στόχους ότι θέλουμε κάποιους παίχτες σε συγκεκριμένη θέση, οι οποίοι θεωρούσαμε ότι θα μπορούσαμε να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε δυσκολία σε οποιοδήποτε κομμάτι του αγώνα. Γνωρίζαμε τους αντιπάλους, ξέραμε ποια είναι τα φαβορί και ποια είναι τα δυνατά τους σημεία, με αποτέλεσμα να σχεδιάσουμε μια ομάδα, η οποία θα μπορούσε να είναι πολύ ανταγωνιστική. Ο τελικός είναι πάντα ένα παιχνίδι και κανένας δεν θέλει να το χάσει. Θα ήμασταν ευχαριστημένοι να βγαίναμε και τέταρτοι, δεν μας πειράζει καθόλου. Η συμμετοχή είναι το Α και το Ω, να ευχαριστηθούν τα παιδιά, να πάρουν οι νέοι παραστάσεις, να το ευχαριστηθούν, πάνω από όλα συμμετοχή μετράει.»
Evrytania Sport: Το σχόλιο σας για το γεγονός ότι ο κόσμος στον μεγάλο τελικό δεν ήταν υπέρ του Βελουχίου.
Γιάννης Πέτρου: «Θεωρώ ότι δεν ήταν ενάντια στο Βελούχι. Γίνανε ορισμένα μεμονωμένα περιστατικά, τα οποία ήταν ατυχέστατα και θέλω να πω ότι πάντα σε κάποιους αγώνες υπάρχουν ιδιαίτερες συνθήκες. Μπορεί σε κάποια στιγμή να οξυνθεί ένα ατυχές περιστατικό, να παρεξηγηθεί και να δημιουργηθούν προβλήματα, πράγμα το οποίο δεν είναι όμορφο σε ένα τουρνουά φιλικού χαρακτήρα. Τα παιδιά μέσα στον αγωνιστικό χαρακτήρα δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Υπήρχαν κάποιοι μεμονωμένοι οπαδοί που παράσερναν και κάποιους άλλους, δεν θέλω να τους χαρακτηρίσω οπαδούς. Δεν ξέρανε για ποιο λόγο γιουχάρανε. Σίγουρα δεν είναι ωραία εικόνα να γιουχάρει κάποιος στην κερκίδα, δεν είμαστε επαγγελματικό πρωτάθλημα, δεν έχουμε να μοιράσουμε και να χωρίσουμε τίποτα. Θα ήθελα να τονίσω και κάτι ακόμα, ο σεβασμός του αντιπάλου είναι να τον παίζεις στα ίσια και να τον αντιμετωπίζεις προς ίσο, ούτε να τον λυπάσαι, ούτε να του δίνεις ασίστ για να βάλει καλάθι. Ο σεβασμός του αντιπάλου είναι ο τρόπος που τον αντιμετωπίζεις, τον αντιμετωπίζεις σαν ίσο σου και δεν του χαρίζεσαι. Τότε σέβεσαι τον αντίπαλο, δεν είναι ο οίκτος σεβασμός. Όλα τα παιδιά στο τουρνουά είναι καταπληκτικά και μπράβο τους για την συμμετοχή τους, περνούν την ώρα τους ευχάριστα. Το είδαμε και από την συμμετοχή του κόσμου. Σίγουρα υπήρχαν και κάποιοι άνθρωποι που ήρθαν μόνο στον τελικό. Καθένας κρίνεται από της πράξεις του, οπότε δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Με λυπεί το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με τέτοια συμπεριφορά, αλλά καλύτερα να ρωτήσετε αυτούς τους ίδιους.»
Evrytania Sport: Η γνώμη σας για το επίπεδο της διοργάνωσης. Θα αλλάζατε κάτι σε αυτό;
Γιάννης Πέτρου: «Πρώτον να ευχαριστήσουμε τον Δήμο Καρπενησίου που μας δίνει την δυνατότητα, μαζί με όλους τους υπόλοιπους, όπως είναι το Evrytania Sport, που βοηθάνε στην διοργάνωση σε πολλά κομμάτια και στην προβολή του αθλητισμού του τόπου μας. Από εκεί και πέρα οι απόψεις διίστανται. Σίγουρα το τουρνουά όλο και κάθε χρόνο είναι πιο όμορφο στον θεατή. Γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό, έχει ανέβει το τουρνουά χρόνο με τον χρόνο. Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να γίνεται μόνο από ανθρώπους που μένουν στην Ευρυτανία. Βέβαια την αίγλη στο τουρνουά την δίνουν και αυτοί που έρχονται. Μην ξεχνάμε ότι στο τουρνουά μας τιμά, αλλά φέτος δεν μπόρεσε για διάφορους λόγους να έρθει την παρουσία του ο Άρης Παπαδάκης, ο οποίος όλοι γνωρίζουμε που έχει φτάσει, που έχει παίξει, ο Δήμος Σπυριδάκης, που είναι τρομερός αθλητής, ο Χρήστος Μπαρούχας, ο οποίος είναι χαρά μας, να μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία του και την αγωνιστικότητα του. Όλα τα παιδιά που ήρθανε και από το Αγρίνιο, ο Αντώνης, ο Γρηγόρης, ο Σπύρος, μέχρι και από τους ερασιτέχνες του Ολυμπιακού με τον Παναγιώτη Γερονίκο είχαμε συμμετοχή και όλους όσους έχουν τιμήσει κατά καιρούς την διοργάνωση. Εάν λοιπόν αλλάξουμε κάτι ξεχνάμε όλους αυτούς. Όλα γίνονται βέβαια από την συνάντηση που έχουν οι ομάδες. Εμείς βάζουμε τα κριτήρια σε συνεργασία με τον Δήμο. Εγώ θεωρώ ότι το τουρνουά αρχίζει και παίρνει μια αίγλη, ένα κυρός και σε αυτό βοηθάει η έλευση των έμπειρων παιχτών, ήταν τιμή μας φέτος που ήρθε ο άλλοτε πρώτος σκόρερ της Β΄ Εθνικής Θοδωρής Λιάκος. Όλα τα παιδιά γενικότερα που έρχονται δίνουν ένα κύρος στο τουρνουά, ανεβάζουνε το επίπεδο. Εάν θέλουμε ένα τουρνουά φιλικού χαρακτήρα με αυτούς που είμαστε, μια χαρά είναι και αυτό, ωραίο θα είναι και αυτό.»
Evrytania Sport: Όσον αφορά το θέμα της διαιτησίας θα θέλαμε την τοποθέτηση σας.
Γιάννης Πέτρου: «Τα παιδιά αυτά είναι ήρωες. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που όλοι μας παρεκτρεπόμαστε και λέμε κάποια πράγματα πάνω στην ένταση του αγώνα. Ανεβαίνουν οι σφυγμοί, διαμαρτυρόμαστε, κάποια πράγματα δεν τα βλέπουμε σωστά, κάποια δεν τα βλέπουν οι διαιτητές σωστά, αλλά μιλάμε για εθελοντικό τουρνουά. Η γραμματεία φέτος με τα προβλήματα που δυστυχώς προκύψανε με τον ηλεκτρονικό πίνακα έκανε υπερπροσπάθεια. Οι διαιτητές δεν είναι επαγγελματίες. Είναι παιδιά που αγαπούν το άθλημα, τους αρέσει, ασχολούνται, ξέρουν 5 πράγματα παραπάνω και προσπαθούνε όσο το δυνατόν περισσότερο να δώσουνε ότι βλέπουνε και θεωρώ ότι αυτό κάνουν τα παιδιά και τους αξίζουν συγχαρητήρια και σε όλους τους εθελοντές.»
Evrytania Sport: Ποια είναι η συνέχεια του Βελουχίου και προσωπικά σε εσάς στην ομάδα;
Γιάννης Πέτρου: «Όπως είπα μιλάμε για παρέες. Εάν συνεχίσει η παρέα και δούμε ότι θέλουμε να συνεχίσουμε θα συνεχίσουμε. Εάν δούμε για οποιοδήποτε λόγο ότι δεν θέλουμε να συνεχίσουμε, δεν συνεχίζουμε. Είμαστε μια παρέα και στο κάτω-κάτω η ομάδα δεν έχει να κάνει με εμένα. Θεωρώ ότι το λιγότερο σημαντικό ρόλο στην ομάδα ήταν το δικό μου το κομμάτι. Τα παιδιά παίζουνε, ιδρώνουνε και βγάζουνε το ταλέντο τους. Εάν τα παιδιά θέλουνε να συνεχίσουμε και θέλουμε να κάνουμε κάτι σαν παρέα εγώ είμαι εδώ.»
Evrytania Sport: Ο κύριος στόχος σας ήταν να φτάσετε στον τελικό η βλέπατε ξεχωριστά το κάθε ματς;
Γιάννης Πέτρου: «Ο κύριος στόχος ήταν να μπορέσουμε να παίξουμε όλα τα παιχνίδια. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να φτάσεις στην 4αδα. Από εκεί και πέρα θα έπρεπε να ευχαριστηθούμε τα παιχνίδια, να μετέχουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά, να πάρουν εμπειρίες και χρόνο συμμετοχής τα νέα παιδιά περισσότερο και λιγότερο οι μεγαλύτεροι. Όπως προείπα όταν φτάνεις στον τελικό σίγουρα θες να το πάρεις. Και στην καλύτερη περίπτωση αυτά τα παιδιά θα μπορούσανε να πάρουν τον τελικό μόνοι τους, αλλά όταν έχεις την δυνατότητα να χρησιμοποιείς πιο έμπειρους και πιο αποτελεσματικούς παίχτες θα το κάνεις.»
Evrytania Sport: Έχετε στο μυαλό σας ως Βελούχι 2315 να πάρετε μέρος και σε κάποιο θερινό τουρνουά;
Γιάννης Πέτρου: «Θα κάνουμε την πρόταση μας σε όλα τα παιδιά λόγω του ότι το καλοκαίρι είναι πιο δύσκολο με τις δουλειές, διακοπές και εάν μπορούμε να συμμετάσχουμε, θα συμμετάσχουμε. Είναι τιμή μας να συμμετέχουμε σε όλα τα τουρνουά που διοργανώνονται, αλλά θα πρέπει να δούμε και εάν μπορούμε κιόλας. Αυτό είναι ένα τουρνουά, το οποίο η ομάδα το τίμησε και πέρυσι και είχαμε ένα στόχο να το τιμήσουμε και φέτος, όπως συνέβη.»
Evrytania Sport: Φέτος ορίστηκε από τους διοργανωτές και η συμμετοχή των αθλητών στο 50% των αγώνων.
Γιάννης Πέτρου: «Θα ήθελα να πω για την συμμετοχή των ξένων. Τα δικά μας τα παιδιά ήρθανε στο 80% των αγώνων. Θεωρώ ότι καλό είναι να τιμούν τα παιδιά που έρχονται από παρακάτω το τουρνουά, για να τους βλέπουμε περισσότερο, αλλά θεωρώ ότι θα ήταν επίσης καλό να μην υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί. Όποιος θέλει να τιμήσει το τουρνουά θα το τιμήσει και όποιος θέλει απλά έναν τελικό ας έρθει να πάρει έναν τελικό. Δεν αλλάζει κάτι όποιος θα πάρει τον τελικό. Είναι ένα ωραίο, φιλικό τουρνουά, που στο τέλος όλοι δίνουμε τα χέρια. Όποιος είναι πρώτος είναι πρώτος, όποιος είναι δεύτερος είναι δεύτερος κ.ο.κ.»
Evrytania Sport: Αυτό βοήθησε την δική σας ομάδα να «δέσει» και να γίνει μια παρέα;
Γιάννης Πέτρου: «Τα παιδιά ήρθανε σε περισσότερα παιχνίδια από όσο προέβλεπε ο κανονισμός. Άρα ήρθανε, γιατί το θέλανε. Ήμασταν μια παρέα, μια ομάδα και δέσαμε όλοι μαζί, πρώτα σαν χαρακτήρες. Τα παιδιά είναι φίλοι μας, δεν είναι ξένοι. Δεν ολοκληρώνεται η γνωριμία μας μετά το πέρας ενός τουρνουά και ούτε γνωριμία μας είναι στις μέρες που διαρκεί αυτό. Εμείς είχαμε την χαρά και την τιμή να δούμε κάποιους αγώνες του Α.Ο. Αγρινίου και το ίδιο θα επαναλάβουμε και φέτος. Είναι πολύ όμορφα, είναι άλλο το επίπεδο, είναι τρομερά παιχνίδια.»
Evrytania Sport: Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το Ευρυτανικό μπάσκετ γενικότερα και τις δυο ομάδες του Καρπενησίου(Άτλας και Π.Α.Κ.).
Γιάννης Πέτρου: «Είμαι ένας φίλαθλος που παρακολουθώ μπάσκετ, αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα και κάποια άλλα μου ξεφεύγουν. Φέτος το κατάλαβα αυτό πάρα πολύ καλά με την συνεισφορά των παιδιών από το Αγρίνιο, οι οποίοι ήταν μεγάλο σχολείο για εμένα και για όλα τα παιδιά. Η εμπειρία τους και ο τρόπος που μεταδίδανε κάποια πράγματα, τα οποία πλέον όταν σου τα αναλύουνε είναι αυτονόητα. Εμείς δεν γνωρίζαμε ούτε το αυτονόητα. Θέλω να πω ένα μπράβο και στις δυο ομάδες και στους προπονητές και σε όλους αυτούς που προχωράνε αυτά τα δυο πλάνα, τα project,και ιδιαίτερα στην λειτουργιά των ακαδημιών τους, διότι εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε ότι μπάσκετ στο Καρπενήσι παίζαμε σε γειτονιές (στην «βρύση του γύφτου» και στην εστία), ενώ τώρα πλέον υπάρχουν ομάδες που μετέχουν σε πρωταθλήματα. Συμμετέχουνε παιδιά σε καμπ, παιδιά πήγανε στην προεπιλογή της Εθνική Ελλάδος, επισκεφτήκανε κάποια πράγματα που εμείς βλέπουμε στην τηλεόραση και όλα αυτά γίνονται χάρης σε αυτές τις δυο ομάδες. Ωραία πράγματα. Θα κάνω και μια παράκληση σε αυτές τις δυο ομάδες να συνεργαστούν αρμονικά για καλό του αθλήματος και των παιδιών που παίζουνε στις ομάδες. Τους αξίζουνε και των δυο συγχαρητήρια.»
Evrytania Sport: Κάνατε και μια αξιέπαινη κίνηση ως ομάδα στον τελικό, καθώς δώσατε μπλουζάκια στον σεβασμιότατο, στον Δήμαρχο Καρπενησίου και στον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας.
Γιάννης Πέτρου: «Είχαμε την τιμή να παρευρίσκεται για πρώτη φορά στον τελικό ο σεβασμιότατος κ.κ. Γεώργιος. Βέβαια ήταν και μια ιδιαίτερη στιγμή, διότι γνωρίζετε ότι στην ομάδα μας να μετέχει ένας ιερέας, ο πατήρ Κωνσταντίνος Λιάπης και είμαστε περήφανοι για αυτό. Αυτό από μόνο του μας προσδίδει ένα διαφορετικό κύρος σαν ομάδα. Δεν ήταν κάτι αξιέπαινο, ήταν μια τυπική διαδικασία, την οποία νοιώσαμε ότι θα έχουν κάτι να θυμούνται οι διοργανωτές και σίγουρα ο σεβασμιότατος, που ήταν για πρώτη φορά σε μια τέτοια διοργάνωση. Ήταν δείγμα σεβασμού προς την διοργάνωση και τους θεσμούς ,πιστεύω ότι εάν συνεχίσει η ομάδα θα συνεχίσουμε να κάνουμε κάτι ανάλογο. »
Evrytania Sport: Να μας μιλήσετε και για τον ιδρυτή της ομάδας Γιάννη Φλωράκη.
Γιάννης Πέτρου: «Ο Γιάννης Φλωράκης είναι ο ιδρυτής της ομάδας, είναι η ψυχή της. Έχει τρομερό πάθος για αυτήν, κάποια στιγμή ξεφεύγει από τα όρια του, αλλά όλα γίνονται από το πάθος του. Είναι ο αρχηγός της καρδιάς μας.»
Evrytania Sport: Ως γνωστόν υπήρξατε και τερματοφύλακας πολλών ομάδων. Για ποιον λόγο απέχετε από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα τα τελευταία χρόνια;
Γιάννης Πέτρου: «Με την εξέλιξη του ποδοσφαίρου στην Ευρυτανία πρώτον αυτό που είναι πραγματικά για λύπηση είναι οι αγωνιστικοί χώροι εκτός από τα γήπεδα του Καρπενησίου. Οι αγωνιστικοί χώροι των γηπέδων στα χωριά δεν γίνεται να βρισκόμαστε στο 2016 να πηγαίνουν παιδιά 15-16-17 χρονών και να παίζουνε σε αυτούς τους άθλιους αγωνιστικούς χώρους. Βλέπετε επίσης και πια είναι η κατάντια του πρωταθλήματος, έχουνε μείνει 6-7 ομάδες . Έχει δημιουργηθεί μια φθίνουσα πορεία στο πρωτάθλημα της Ευρυτανίας, υπάρχουν 3-4 ομάδες, οι οποίες παλεύουνε και οι υπόλοιπες απλά συμμετέχουνε, ομάδες που έχουν πάρει πρωτάθλημα δεν υπάρχουν καν. Περνώντας τα χρόνια δεν έχει να κάνει εάν εμένα μου αρέσει περισσότερο το ποδόσφαιρο η λιγότερο από το μπάσκετ, πρέπει να έρχεται η νέα γενιά, να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο, να βγαίνουνε ταλέντα, όπως κάνουνε πολύ εύστοχα οι ακαδημίες του Καρπενησίου, που κάνουν έργο. Όλα πρέπει να γίνονται για την νέα γενιά, εμείς μπορούμε να παίξουμε και ένα 5Χ5, να μαζευτούμε μια παρέα και να κάνουμε την πλάκα μας. Ο αθλητισμός είναι για όλους, άλλοι θα ασχοληθούν με τις ομάδες και άλλοι θα περνούν την ώρα τους.»
Evrytania Sport: Να σας ευχαριστήσουμε να κάνετε τον επίλογο όπως εσείς επιθυμείτε
Γιάννης Πέτρου: «Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση σας, χαρά μου να φιλοξενούμαι από την σελίδα σας ,για άλλη μια φορά να τονίσω ότι ήταν μεγάλη μου τιμή να συνεργαστώ με αυτούς τους εξαιρετικούς ανθρώπους. Να τους ευχαριστήσω για το τρόπαιο και για όλη τη προσπάθεια που κάνανε, την υπομονή, την επιμονή, την πειθαρχεία τους και την ανοχή που δείξανε στο πρόσωπο μου. Επίσης να πω ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που συμμετείχανε σε όλες τις ομάδες, στους διοργανωτές και στο Evrytania Sport, που ήταν η φωνή μας. »
Συνέντευξη: Δημήτρης Κολλημένος & Λάμπρος Κατσαρός
